Ο Νότης Περγιάλης πήγε μια βόλτα στο φεγγάρι. «Εφυγε» πλήρης ημερών, στα 89 του χρόνια, και αναπαύτηκε στο κοιμητήριο των Αγίων Θεοδώρων Κορινθίας, εκεί όπου έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του, για να αγναντεύει τη θάλασσα που τόσο αγαπούσε και να στήνει τις δικές του παραστάσεις.
Ο Νότης Περγιάλης ή Περιγιάλης έζησε στα φώτα της ράμπας αλλά μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας μια ήρεμη και μοναχική ζωή. Κοσμοκαλόγερος του θεάτρου αλλά και των γραμμάτων, ενδιαφερόταν περισσότερο για το πνεύμα. Αδιαφορούσε για τα υλικά αγαθά και τις ανέσεις, και σπάνια εμφανιζόταν σε κοσμικές εκδηλώσεις του σιναφιού του. Οσοι τον γνώριζαν καλά λένε ότι δεν απείχε και πολύ από τον ήρωα που ενσάρκωσε στα «Κόκκινα φανάρια» του Βασίλη Γεωργιάδη.
Γεννημένος στις 16 Αυγούστου του 1920 στα Ανώγεια της Λακωνίας, ο Νότης Περγιάλης έδειξε από μικρός τις καλλιτεχνικές του ανησυχίες. Γι’ αυτό στράφηκε στο Θεατρικό Σπουδαστήριο του Βασίλη Ρώτα και από το 1948 άρχισε να εργάζεται επαγγελματικά στο θέατρο, τον κινηματογράφο και το ραδιόφωνο ως ηθοποιός και ως συγγραφέας. Το πρώτο του θεατρικό έργο «Ο πόνος γεννάει θεούς» τιμήθηκε την ίδια χρονιά με το πρώτο βραβείο στον Καλοκαιρίνειο Διαγωνισμό. Στην ιστορία θα μείνει η «Μαγική πόλη» (1963), επιθεώρηση που έγραψε σε συνεργασία με τον Ιάκωβο Καμπανέλλη, σε μουσική Μίκη Θεοδωράκη.
Σε συνεργασία με τον Γεράσιμο Σταύρου διασκεύασε για το θέατρο και την τηλεόραση το μυθιστόρημα του Νίκου Καζαντζάκη «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται». Δεκάδες ήταν οι συμμετοχές του στον ελληνικό κινηματογράφο («Το κορίτσι με τα μαύρα» και «Ηλέκτρα» του Μιχάλη Κακογιάννη, «Τα κόκκινα φανάρια» και «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο» του Βασίλη Γεωργιάδη κ.ά.). Αλλά διέπρεψε και ως στιχουργός. Αξέχαστο, το «Πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι» που μελοποίησε ο Μάνος Χατζιδάκις.
Espressonews.gr
Αnto
0 Δώσε χαστούκι:
Δημοσίευση σχολίου