Στέλνω παντού βιογραφικά αλλά μάταια....

Μεγάλα εμπόδια στην επαγγελματική τους αποκατάσταση συναντούν οι νέοι πτυχιούχοι
«Ψάχνουμε για δουλειά, αλλά δεν βρίσκουμε», λένε οι πτυχιούχοι, οι οποίοι ψάχνουν για εργασία αλλά δυστυχώς η πλειονότητα πέφτει σε... κλειστές πόρτες...

Oι περισσότεροι ψάχνουν για αρκετό διάστημα. Οι «τυχεροί» βρίσκουν την ιδανική εργασία μέσα σε μερικούς μήνες, οι πιο πολλοί όμως χρειάζεται να περιμένουν δύο με τρία χρόνια. Είναι ενδεικτικό πάντως ότι σύμφωνα με τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας Ελλάδας (ΕΣΥΕ), από τους 442.600 ανέργους το δεύτερο τρίμηνο του 2009, οι 52.700 έχουν πτυχίο πανεπιστημίου ή ΤΕΙ. «Η ύπαρξη ενός πτυχίου δεν συνεπάγεται εύκολη επαγγελματική αποκατάσταση. Χρειάζεται συνεχής προσπάθεια και οργανωμένο πλάνο ενεργειών», επισημαίνει η κ. Χριστίνα Δακτυλίδου, διευθύντρια τμήματος στελέχωσης μόνιμου προσωπικού της Αdecco Ελλάδος.

Η κύρια αιτία, όπως προσθέτει, που οδηγεί μεγάλο αριθμό νέων σε αδιέξοδο είναι σίγουρα η ίδια η αγορά εργασίας, «η οποία έχει κορεστεί σε συγκεκριμένους τομείς και δεν επιτρέπει την είσοδο νέων υποψηφίων, με τη ζήτηση να είναι υπερβολικά περιορισμένη και την προσφορά υπερβολικά αυξημένη». Δεν είναι λίγοι πάντως κι εκείνοι οι οποίοι, βλέποντας ότι το πτυχίο δεν είναι αρκετό για μία θέση εργασίας, σκέφτονται να αφήσουν τον τόπο κατοικίας τους και να μεταναστεύσουν σε άλλη πόλη ή χώρα ή ακόμα και να καταφύγουν σε ένα δεύτερο πτυχίο. Οι περισσότεροι όμως, επειδή δεν έχουν την πολυτέλεια του χρόνου, ψάχνουν να βρουν μία οποιαδήποτε δουλειά για να καλύψουν τα έξοδά τους. «Η ευελιξία των νέων κατά την αναζήτηση εργασίας είναι πολύ σημαντική, καθώς η εμμονή σε συγκεκριμένη κατεύθυνση μπορεί να οδηγήσει τον υποψήφιο σε αδιέξοδο και να του κοστίσει σε χρόνο και πολύτιμες εμπειρίες», τονίζει η κ. Δακτυλίδου.

Πανελλαδική έρευνα στους αποφοίτους των ετών 1998- 2000, η οποία ολοκληρώθηκε το 2007 κι έγινε με βάση τα στοιχεία των Γραφείων Διασύνδεσης των Πανεπιστημίων όλης της χώρας, παρακολούθησε την επαγγελματική αποκατάσταση των νέων μετά την ορκωμοσία τους. Έτσι, διαπιστώθηκε ότι το 17,1% των πτυχιούχων του Τμήματος Ιστορίας- Αρχαιολογίας παραμένουν άνεργοι επτά με εννέα χρόνια αφού πήραν το πτυχίο. Μάλιστα, υπάρχουν πτυχιούχοι οι οποίοι εργάζονται σε τομείς άσχετους με τις σπουδές τους. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα όσων τελείωσαν το Τμήμα Θεολογίας, όπου το 56,4% απασχολείται σε θέση που δεν έχει καμία σχέση με το αντικείμενο σπουδών. «Όταν έρχονται οι απόφοιτοι για να τους κατευθύνουμε αγωνιούν γιατί δεν ξέρουν ποιο θα είναι το επόμενο βήμα», λέει η υπεύθυνη του Γραφείου Διασύνδεσης του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, κ. Κατιάνα Ευσταθίου. Συμπληρώνει δε ότι για κάποιους είναι μονόδρομος ένα νέο πτυχίο ή ένα μεταπτυχιακό, «φτάνοντας στο σημείο να έχουμε νέους με δύο πτυχία, μεταπτυχιακά, οι οποίοι όμως είναι για τις εταιρείες υπερβολικά... ικανοί». Φαντασία στις συνεντεύξεις

Η απόγνωση των νέων ανέργων στην Αμερική τούς φτάνει στο σημείο να επιστρατεύουν εκτός από το βιογραφικό τους σημείωμα και τη φαντασία, προκειμένου να βρουν δουλειά. Χαρακτηριστικά είναι τα αποτελέσματα πρόσφατης μελέτης του διεθνούς δικτύου ευρέσεως εργασίας Career Βuilder, όπου διαπιστώθηκε ότι το 2009 οι υποψήφιοι εργαζόμενοι χρησιμοποιούν ανορθόδοξους τρόπους για να ξεχωρίσουν από τους συνυποψηφίους τους. Έτσι, για παράδειγμα, κάνουν καθιστική διαμαρτυρία στην είσοδο των εταιρειών μέχρι να τους δεχτεί ο διευθυντής.
Η ΜΕΤΡΗΣΗ
Ένας στους οκτώ ανέργους στην Ελλάδα έχει πτυχίο ανώτατου ή ανώτερου ιδρύματος «Τα τρία πτυχία δεν αρκούν...» «ΨΑΧΝΩ ΔΟΥΛΕΙΑ ως ψυχολόγος εδώ και ενάμιση χρόνο. Μόνο εθελοντικά θα μπορούσα να δουλέψω ή χωρίς χρήματα. Στο Δημόσιο, το πτυχίο ψυχολογίας που έχω από κολέγιο δεν αναγνωρίζεται, ενώ στον ιδιωτικό τομέα θα μπορούσα να δουλέψω μόνο ως σύμβουλος ψυχικής υγείας». Η Μαρία Παπαφιλίππου είναι απόφοιτη του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών του Παντείου με πτυχίο στην ψυχολογία από ιδιωτικό κολέγιο και μεταπτυχιακό τίτλο στην Ψυχική Υγεία από το Πανεπιστήμιο Κing΄s του Λονδίνου και επαγγελματική εκπαίδευση στην ψυχοθεραπεία και την προγεννητική ψυχολογία. Αυτή την περίοδο κάνει μπέιμπι σίτινγκ και δημιουργική απασχόληση σε μικρά παιδιά. «Σε δύο χρόνια τελειώνω με τις επαγγελματικές εκπαιδεύσεις και τότε θα προσπαθήσω να κάνω κάτι μόνη μου. Αυτό είναι το χρονικό περιθώριο που έχω βάλει στον εαυτό μου. Εάν δεν τα καταφέρω, τότε θα αφήσω το όνειρό μου και θα στραφώ αλλού». «Ίσως αλλάξω πόλη...»

ΠΡΙΝ από περίπου ένα χρόνο η Βανέσα Πανταζή πήρε το πτυχίο της από το ΤΕΙ Άρτας. Οι σπουδές της στο Τμήμα Φυτικής Παραγωγής όμως δεν ήταν αρκετές για να της ανοίξουν τις επαγγελματικές πόρτες. «Διαπιστώνω μέρα με τη μέρα ότι έξω στην αγορά εργασίας τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Ως πτυχιούχος μπορώ να εργαστώ σε ενώσεις γεωργικών συνεταιρισμών, στον δημόσιο τομέα αλλά και στον ιδιωτικό, σε φυτώρια, σε εταιρείες εξαγωγών ή λιπασμάτων. Ωστόσο οι θέσεις είναι λίγες». «Έχω φτάσει στο σημείο να σκέφτομαι πως αν δεν βρω σύντομα δουλειά στον τομέα των σπουδών μου εδώ στην Άρτα, θα αναγκαστώ να φύγω και να κινηθώ σε άλλες πόλεις».

Μάλιστα, η ανασφάλεια του ενός και μοναδικού πτυχίου την έκανε να δώσει κατατακτήριες και να παρακολουθεί τώρα τα μαθήματα στο Τμήμα Ανθοκομίας και Αρχιτεκτονικής Τοπίου, «μήπως και σταθώ πιο τυχερή επαγγελματικά με αυτό». «Τώρα κοιτάω για δουλειές άσχετες με το πτυχίο μου»

ΠΗΡΕ ΤΟ ΠΤΥΧΙΟ στα χέρια του το 2005. Ένα χρόνο αργότερα, κι αφού ολοκλήρωσε τη στρατιωτική του θητεία, ο 28χρονος Ευθύμης Καρανίκας άρχισε να ψάχνει για δουλειά πάνω στη διοίκηση μονάδων υγείας και πρόνοιας. Έστειλε δεκάδες βιογραφικά στα μεγαλύτερα ιδιωτικά νοσοκομεία της Αθήνας, τον κάλεσαν όμως, όπως λέει, σε μόλις δύο συνεντεύξεις. Με το πτυχίο από το Τμήμα Διοίκησης Μονάδων Υγείας και Πρόνοιας του ΤΕΙ Καλαμάτας έχει τη δυνατότητα να εργαστεί στο διοικητικό τμήμα νοσοκομειακών και παρεμφερών μονάδων. «Έξι μήνες έψαχνα, έστελνα βιογραφικά, αλλά μάταια. Άρχισα να απογοητεύομαι και να κοιτάω πια κι άλλες θέσεις εργασίας, άσχετες με το δικό μου αντικείμενο». Τους τελευταίους επτά μήνες συνεχίζει να ψάχνει για δουλειά. «Το παλεύω γιατί θέλω να προσπαθήσω να βρω κάτι σχετικό με τις σπουδές μου. Ωστόσο τα έξοδα τρέχουν και δεν μπορώ να κάθομαι μέχρι να έρθει η ιδανική δουλειά. Έτσι, η λύση της νύχτας με έσωσε, κι εργάζομαι σήμερα ως μπάρμαν», λέει. Χτύπησα 50 πόρτες, απάντησαν μόνο οι 5

«ΕΔΩ ΚΑΙ ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ ψάχνω δουλειά ως μηχανολόγος, έχω στείλει 50 βιογραφικά και μου έχουν απαντήσει μόνο οι 5. Από αυτούς οι περισσότεροι μου είπαν ότι η δουλειά για την οποία με θέλουν δεν ανταποκρίνεται στην αγγελία και ότι θα πρέπει να δουλεύω με part-time ωράρια. Όμως τα έξοδά μου είναι πολύ συγκεκριμένα. Δεν μπορώ να τα βγάλω πέρα με τέτοιες δουλειές», λέει στα «ΝΕΑ» ο 25χρονος Μάνος Ζερβάκης, απόφοιτος του ΤΕΙ Μηχανολογίας στην Κρήτη. «Δεν είναι λίγοι κι εκείνοι που ζητάνε τριετή εμπειρία στη μηχανολογία για να με προσλάβουν. Όμως, πώς μπορώ να αποκτήσω εμπειρία στο αντικείμενο αυτό, αν δεν μου προσφέρει κανείς αυτή την ευκαιρία να δουλέψω;». Από τον Σεπτέμβριο, ο 25χρονος από την Κρήτη γράφτηκε σε μία σχολή υποκριτικής, κάτι που ήθελε από μικρός να κάνει. «Αφού βλέπω ότι το πιο “σίγουρο” που σπούδασα δεν μου δίνει απολαβές, σκέφτηκα ότι είναι καιρός να κάνω κάτι που αγαπάω, χωρίς να σταματώ την προσπάθεια εύρεσης εργασίας ακόμη και διαφορετικού αντικειμένου».

thenewmail

Anto