Ο στόχος στο παιχνίδι με τα βελάκια είναι χωρισμένος σε τέσσερις κύκλους, οι οποίοι διαιρούνται σε είκοσι τμήματα και δύο μικρούς κύκλους (25 και 50 πόντων), που αντιπροσωπεύουν το κέντρο του στόχου.
Το κριτήριο με βάση το οποίο τοποθετήθηκαν τα νούμερα είναι κατά τέτοιο τρόπο μελετημένο, ώστε να τιμωρεί τις τυχαίες βολές. Δίπλα στα μεγάλα νούμερα βρίσκονται οι πιο χαμηλοί βαθμοί (το 20 βρίσκεται ανάμεσα στο 4 και στο 1, το 17 μεταξύ του 3 και του 2 κ.ο.κ.), άρα η όποια ανακρίβεια τιμωρείται με χαμηλό βαθμό. Αξιοσημείωτο είναι το ότι υπάρχουν περισσότεροι από 121 τετράκις εκατομμύρια συνδυασμοί για να υποδιαιρεθούν τα είκοσι τμήματα του στόχου.
Έκπληξη προκαλεί ότι το σύστημα παραμένει ακόμα λειτουργικό, παρόλο που επινοήθηκε το 1896 από τον ξυλουργό Μπράιαν Γκάμπλιν. Το παιχνίδι με τα βελάκια χρησίμευε στις παμπ ως αλκοτέστ. Οι παίκτες έπρεπε να στοχεύουν ξεκινώντας από το τμήμα με το μικρότερο νούμερο και να προχωρούν προς το μεγαλύτερο, κάτι ιδιαίτερα δύσκολο για όσους τα είχαν... τσούξει.
0 Δώσε χαστούκι:
Δημοσίευση σχολίου