Τρέχει σαν τρελός!

Τρέχει σαν τρελός

Ο 52χρονος Στιβ Χόλμαν διατρέχει 201 χλμ. στην έρημο Σαχάρα. Η τροφή του για τον ετήσιο Μαραθώνιο της Άμμου βρίσκεται στο σακίδιο των 11 κιλών που έχει στην πλάτη του (όπου περιλαμβάνονται και τσιπς θρυμματισμένα για μείωση του όγκου). Σε θερμοκρασία 38°C αναρριχάται σε αμμόλοφους ύψους 60 μ., κάποιες φορές με τα χέρια και τα γόνατά του. Ένα βράδυ με αμμοθύελλα δεν ήξερε καν αν έτρεχε προς τη σωστή κατεύθυνση. Και σκεφτόταν: «Ναι! Γι’ αυτό είμαι εδώ!». Οι φίλοι του τον έχουν για τρελό. Αυτή είναι, άλλωστε, η στάση των περισσοτέρων απέναντι στον «υπερμαραθώνιο», δηλαδή κάθε αγώνα δρόμου που ξεπερνάει τα 42,2 χλμ. του κανονικού μαραθώνιου. Στα τέλη του 19ου αι. οι υπερμαραθωνοδρόμοι έτρεχαν κάνοντας γύρους σε μια κλειστή διαδρομή, ενώ οι θεατές έβαζαν στοιχήματα. Σήμερα οι κλειστές διαδρομές συνυπάρχουν με ανοιχτές διαδρομές σε όλο τον κόσμο. Για τον περασμένο χρόνο το περιοδικό UltraRunning Magazine καταμέτρησε στη Β. Αμερική 503 υπερμαραθώνιους με 30.789 τερματισμούς, μια αύξηση της τάξης του 20% σε σχέση με το 2007. Οι υπερμαραθωνοδρόμοι πληρώνουν το τίμημα: ναυτία, πόνος, απώλεια των νυχιών των ποδιών τους. Όμως αποκτούν καλούς φίλους και μαθαίνουν ότι το ανθρώπινο σώμα έχει απίστευτες αντοχές. Η 47χρονη Λέσλι Άντονις, που κάποτε έτρεξε 161 χλμ. μέσα σε 34 ώρες, δήλωσε: «Είναι εκπληκτικό το τι μπορείς να κάνεις άυπνος»

Corfas